#loveshots or collected histories of an infinite longing 2020
Participatory project Envelopes, inkjet printing, PET acrylic sheets, UV printing, wood and printing on vinyl.#loveshots or collected histories of an infinite longing is a participatory project, an interactive cinema that explores love discourse in the contemporary age, and its connections to cinema, randomness and the social media. A project that invites the participation and collaboration of the visitors of the exhibition and the park, with the aim of creating a collective film made up of frames with the participants’ personal interpretations.
During the action, a young woman holding a black bag is stationed at the park, next to two wooden structures describing the way visitors may take part. Anyone wishing to participate asks her for and receives an envelope at random: an original piece of the artwork that is theirs to keep forever; all that is required of them is to take a photograph. The script of an enigmatic love story is broken down to its individual phrases, and each one is printed on a clear frame. Every envelope contains a random frame printed with a line from the script in the form of a subtitle. Each participant then becomes the director of their frame and, by taking the photograph of their choice - an image seen, created, remembered or imagined - they turn it into a cinematic frame of the collective film. Their only task is to upload a photograph of their frame to Instagram, adding the hashtags #loveshots_artproject and tagging @loveshots_artproject. This way, each photograph is automatically uploaded to the project’s Instagram account, where the film unfolds. At the same time, all uploaded frames are collected in order to ultimately reintegrate them into the script and complete the project in the form of a film. The purpose of the project is to explore our innate desires through personal interpretations of lived experiences and expectations for the future. It is also an observation of the relationship and connections of love discourse with the social media, randomness and cinema and, in turn, the ways these interact with the private and public space.Unhappy monuments, curated by Christoforos Marinos, organised by: OPANDA & ARTWORKS,Eleftherias Park, Greece. Documentation photos by Antonis Theodoridis. Selected frames among 400 participants.
#loveshots or collected histories of an infinite longing 2020
Συμμετοχικό project Φάκελοι, εκτύπωση inkjet, ακρυλικά φύλλα PET, εκτύπωση UV, ξύλο και εκτύπωση σε βινύλιο.Το έργο #loveshots or collected histories of an infinite longing είναι ένα συμμετοχικό project, ένα διαδραστικό σινεμά που διερευνά τον έρωτα στη σύγχρονη εποχή και τη σύνδεσή του με τον κινηματογράφο, την τύχη και τα social media. Ένα συμμετοχικό έργο που έγινε σε συνεργασία με τους επισκέπτες του πάρκου και της έκθεσης και στοχεύει στην δημιουργία μιας συλλογικής ταινίας που αποτελείται από καρέ με τις προσωπικές ερμηνείες των συμμετεχόντων.
Κατά την διάρκεια της δράσης ένα νεαρό κορίτσι βρίσκεται στο πάρκο κρατώντας μια μαύρη τσάντα, δίπλα της βρίσκονται δυο ξύλινες κατασκευές που περιγράφουν τον τρόπο συμμετοχής. Κάθε επισκέπτης που επιθυμεί να συμμετάσχει ζητάει από το κορίτσι έναν φάκελο και αυτό το κομμάτι του έργου είναι δικό του για πάντα, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να βγάλει μια φωτογραφία.
Το σενάριο μιας αινιγματικής ερωτικής ιστορίας διασπάται στις φράσεις του και κάθε μία από αυτές εκτυπώνεται σ’ ένα διάφανο καρέ. Κάθε φάκελος περιέχει με τυχαία σειρά ένα καρέ με μία εκτυπωμένη φράση του σεναρίου σε μορφή υπότιτλου. Ο συμμετέχων γίνεται ο σκηνοθέτης του καρέ που του έτυχε και φωτογραφίζοντας αυτό που επιλέγει -βλέπει, δημιουργεί, θυμάται ή φαντάζεται- το μετατρέπει σε κινηματογραφικό καρέ της ταινίας. Μοναδική ευθύνη των συμμετεχόντων είναι να ανεβάσουν την φωτογραφία του καρέ που δημιούργησαν στο Instagram συνοδευόμενη από τα hashtags #loveshots_artproject και κάνοντας tag τον λογαριασμό @loveshots_artproject. Έτσι κάθε φωτογραφία αναρτάται αυτόματα στον λογαριασμό του project στο Instagram όπου διαδραματίζεται η ταινία ενώ παράλληλα όλα τα καρέ συλλέγονται με σκοπό την επανασύνδεσή τους με το σενάριο και την ολοκλήρωση του έργου σε μορφή ταινίας. Το έργο επιδιώκει μία διερεύνηση των έμφυτων επιθυμιών μας μέσα από προσωπικές ερμηνείες εμπειριών και μελλοντικών προσδοκιών. Παράλληλα παρατηρεί τη σχέση του ερωτικού λόγου και της σύνδεσής του με τα social media, την τυχαιότητα, το σινεμά καθώς και τη σχέση όλων αυτών με τον ιδιωτικό και δημόσιο χώρο. Unhappy monuments, επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος, Διοργάνωση: ΟΠΑΝΔΑ & ARTWORKS, Πάρκο Ελευθερίας, Αθήνα. Φωτογραφίες από την δράση: Αντώνης Θεοδωρίδης